کد مطلب:1112 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

روشن است كه انسان فقير گرفتار است، رهنمود دين براي نجات از فقر چيست؟

فقر مساوي با نيازمندي است و نياز وقتي برطرف نگردد ممكن است انسان را از راه صحيح بيرون كند. امّا فقر دو نوع است:
فقر اجباري.
فقر اختياري.
فقر اختياري همانست كه اولياء دين و انسان هاي وارسته با بخشش و ايثار مال خويش خود را در سطح فقراء نگه مي دارند.
امّا فقر اجباري علل متفاوتي دارند ممكن است استعمار و سلطه طلبان جامعه اي را استثمار كنند و منابع آنان را غارت نمايند كه دچار فقر شوند و ممكن است گاهي به خاطر عدم تلاش باشد. تلاش براي زندگي آن چيزي است كه در دين عزّت است حتّي اگر انسان دارا باشد در حديثي آمده است وقتي يكي از ياران امام صادق((عليه السلام)) به خاطر بي نيازي از كار دست كشيده و فقط به عبادت پرداخته بود فرمود به عزّت خويش باز گرد و نيازي را از ديگري برآورده كن.
امّا بعد از تلاش، البته رهنمودهايي در دين براي گسترش روزي آمده است كه از جمله، دوام وضو - قرائت سوره واقعه بعد از نماز عشاء و بعضي دعاهاي ديگر كه البته اينها هرگز با اصل تلاش منافاتي ندارند.
صورت ديگري نيز ممكن است تصوّر شود و آن امتحاني است كه سنّت لازم زندگي انسان مؤمن است هر جند فقير با صبر و شكيبايي امتحان مي شود. امّا امتحان انبياء نيز هست كه شكر انبياء برطرف كردن نياز فقر است. و نردباني براي كمال هر دو حساب

ـ2ـ
مي شود. در قرآن از اين سنّت با عنوان بلاء در سوره بقره و سوره ديگر ياد شده است.

( بخش پاسخ به سؤالات )